Weer thuis

Het is donderdag 1 maart, 15.15u en ik zit op mijn eigen bank, in mijn eigen huis, te vechten tegen de slaap. Tot nu toe win ik, maar ik weet niet hoe lang ik dat vol ga houden. Ik ben doodmoe. Ik heb even uitgeteld en volgens mij ben ik iets van 38 uur onderweg geweest, van het moment dat ik de hotelkamer verliet tot het moment dat ik hier door de voordeur liep (rond 10.45u). Gistermorgen op tijd uitgecheckt en Wayne was er op tijd om me naar het vliegveld te brengen. We hebben daar nog even koffie gedronken, daarna de bagage weggebracht en afscheid genomen. Ik ben toen door de douane gegaan, nog een aantal winkels in en uit gelopen en heb een frietje gegeten (had ik zo'n zin in :)). En toen toch maar alvast naar de gate gegaan en daar gaan wachten totdat we konden boarden. Het vliegtuig is uiteindelijk iets van een half uur te laat vertrokken. Naast mij zat een jongen uit Pakistan die erg nerveus overkwam maar wel aardig was. Op een gegeven moment kreeg hij het koud en wilde zijn jas aandoen, maar daarbij sloeg hij mijn glaasje wijn (dat ik net had gekregen) om en alles zat onder de wijn, incl. mijn mobiel die aan de oplader lag.Chips, Gelukkig geen schade verder en de jongen schrok er zelf ook van. Maar het liep goed af. De vlucht an zich verliep prima. Af en toe een beetje turbulentie, maar niet te erg. Tegen 21.30u kwamen we aan in Hong Kong en daar begon het hele gebeuren van douane, paspoortcontrole etc. van voren af aan. Maar ook hier verliep alles prima. Ik ben zo goed als meteen doorgelopen naar de gate omdat het daar wat rustiger is dan bij de winkels. Hier heb ik bijna 4 uur gezeten totdat het tijd werd om te boarden. Te laat vertrokken we uit Hong Kong. Deze keer iets meer geluk. Het vliegtuig had 3 x 3 stoelen. Ik zat aan het gangpad van de middelste rij, naast mij kwam niemand te zitten en aan het andere gangpad zat een meisje. Ik had dus wat meer ruimte om me te bewegen en af en toe eens anders te gaan zitten. Heel fijn. En deze keer kreeg ik een flinke hoeveelheid hete koffie over me heen, met dank aan de steward. Net als de vorige keer viel het me tegen dat bijna de hele reis in het donker gebeurt. Vrij snel na het opstijgen krijg je wat te drinken en te eten en daarna gaan al snel de lampen uit en moeten de luikjes voor de ramen omlaag. En tja, dan is het dus redelijk donker en wordt je geacht te gaan slapen. Maar dat moet je maar kunnen. En ik kan dat dus niet. Ik heb het tweede stuk wel een beetje gedommeld en dat is al heel wat voor mij. We zijn vanmorgen op tijd geland in Düsseldorf (6.30u) maar konden het vliegtuig niet uit. Door de enorme kou kon de slurf niet aan het vliegtuig vastgemaakt worden waardoor we naar buiten zouden moeten. Er moest een monteur aan te pas komen. Al met al zaten we zo'n half uur vast hihihihi. Eenmaal door de slurf is het eerst naar de wc, bagage halen en dan paspoortcontrole. Vervolgens met de trein naar Venlo waar Leny me opgehaald heeft en naar huis heeft gebracht. Gelukkig had ze een deken in de auto gelegd want tjonge, jonge, jonge, wat had (en heb ik nog steeds) koud. Het scheelt zo'n 30 graden denk ik, brrrrrrrrrrrrrrr. Hier thuis gezellig koffie gedronken en het nodige gekletst. Toen Leny naar huis was heb ik al vrij snel het nodige op kunnen ruimen. Daarna onder de douche gesprongen, gewoon om het warm te krijgen. Heeft wel geholpen, maar niet zo lang. Dus nu maar een beker bouillon voor me neergezet en de deken ligt ook al in de aanslag. Ik denk toch dat ik dadelijk even ga liggen want ik houd het niet meer vol. Maar eerst nog even de terugblik op deze vakantie.

Het mag duidelijk zijn: het was weer een fantastische vakantie. Blij dat ik nu toch ook naar het zuidereiland ben geweest want jongens, wat is het daar mooi. Ik heb al eerder geschreven dat ik nooit heb geweten dat er zoveel verschillende kleuren groen zijn. Dat geldt ook voor de kleuren van de zee en de meren. Blauw, groen, aqua, azuur en ga zo maar door. Echt geweldig mooi. En dan de combinatie van de bergen met de meren, beekjes, watervallen en dergelijke, tja..................Ik hoop over 2 jaar (misschien 3) terug te mogen/kunnen gaan en heb nu al een paar dingen die ik dan anders wil doen. Ik vond dat ik deze keer geen hotel/motel nodig had met zee- of meer-zicht aangezien ik toch de nodige keren op het water zou zitten. Dat was achteraf niet zo goed bedacht. Zeezicht (of meer-zicht) bevorderd bij mij het vakantiegevoel enorm. Dus dat moet de volgende keer anders. Hopelijk heb ik de volgende keer genoeg zelfvertrouwen om ofwel een minicamper of een auto te huren. Dan heb je nog veel meer vrijheid. Ik heb al een kaart van het noorder eiland, een van het zuider eiland en een wegenmap van het hele land. En daarnaast heb ik de nodige magazines met allerlei info. Ik kan dus vooruit met plannen. Het was ook leuk om Jos, Shu Min, Sjeng en Wayne weer te zien en wat tijd samen door te brengen. En dan heb ook de nodige tours c.q. excursies gedaan. En ook daar heb ik volop van genoten. En nu zit ik hier te knikkebollen en heb ik het vreselijk koud. Ik hoop dat jullie een beetje hebben genoten van mijn verhalen en foto's. Ik vond het in ieder geval leuk om weer zo'n blog bij te houden en jullie reacties te lezen. Ik heb nog tot volgende week donderdag vrij en ga de komende dagen maar eens kijken hoe ik het hele verhaal gebundeld krijg en ga ook de foto's uitzoeken. En dat zijn er nogal wat :). Heerlijk nagenieten dus :).

Misschien tot een volgende keer. Doei doei.