Stadstour, Waitakere Ranges en Piha beach

Bah bah, dit wordt de tweede keer dat ik dit hele verhaal ga typen. Dit stomme programma had geen backup gemaakt. Grrrrrrrrrrrr.

Vanmorgen op tijd opgestaan en ik stond mooi op tijd beneden te wachten. Ze zouden me om 08.35u ophalen en het busje kwam keurig op tijd. Maar............geen Wayne. Ik zeg tegen de chauffeur "euh..........ik had Wayne verwacht". Nou bleek dat deze man alleen een aantal mensen op zou pikken in de binnenstad en deze naar een verzamelplek zou brengen. Daar zou Wayne al wachten met de mensen die hij had opgepikt. Later bleek deze man de eigenaar van het touringbedrjif te zijn. Hahaha. Eenmaal bij de verzamelplek stond Wayne idd te wachten. Ik ging het busje in en kwam naast een nogal vreemde meneer te zitten (en dan druk ik me nog heel vriendelijk uit). Deze man kwam uit Engeland en herhaalde zo goed als alles wat Wayne vertelde. En tussendoor "humde" hij de hele tijd goedkeurend (herken je dit ergens van mam ?). Maar goed. Daarnaast waren er een paar Amerikanen, een Australisch stel en een vriendelijke Indiër. En ik dus. Jammer genoeg begon het al vrij vroeg tijdens de tour te regenen en soms kwam het dus echt letterlijk met bakken tegelijk eruit vallen. Weer een bewijs dat de weermannen en vrouwen er net als bij ons weinig van bakken. Het zou vandaag prachtig weer worden. En als ik naar de lucht keek had ik er een hard hoofd in of het nog wel zou goedkomen. Maar gelukkig, in de loop van de ochtend trok het toch over en aan het begin van de middag begon de zon zelfs te schijnen. Fijn, want 's middags gingen we naar het strand en dat is toch echt leuker in de zon dan in de regen. Het ochtend gedeelte van deze tour had ik de vorige keer niet gedaan, dus dit was ook voor mij helemaal nieuw. En ik ben blij dat ik het gedaan heb want ik heb weer veel gezien wat ik nog niet eerder had gezien. Auckland is dus echt vele malen groter dan je in de gaten hebt. Het heeft enorm veel verschillende buurten / wijken en daarbij ook het enorme vele groen en water. We reden b.v. ook langs het museum. Enorm imponerend en ik ben toch echt van plan om hier een dezer dagen nog naar toe te gaan. En dit museum ligt dus in een enorm groot park. Via de diverse buurten zijn we over de Auckland Bridge gereden naar Mount Victoria. Van hieruit heb je een geweldig zicht op de skyline van Auckland. Hier zijn we dus gestopt en hebben we allemaal de nodige foto's gemaakt. Gelukkig was het toen gestopt met regenen. Daarna zijn we naar de Westhaven Marina gereden. Auckland wordt ook wel de City of Sails genoemd. En als je deze haven ziet begrijp je waarom. Volgens Wayne liggen hier zo'n 2.000 (zeil)boten. Geweldig hoor. En tja, toen was het ochtend gedeelte voorbij. We hebben de nodige mensen terug gebracht naar hun hotel en zijn vervolgens naar weer een ander verzamelpunt gereden. Daar stond ene Warren ons op te wachten die al de nodige mensen had opgepikt. De bus die hij bij zich had was groter, dus we zijn overgestapt op die bus. Deze Warren was onze gids en Wayne de chauffeur. In de bus ook een ouder Duits echtpaar. En deze brave mensen verstonden zo goed als geen Engels. Dus ik heb mijn goede daad vandaag gedaan door zoveel mogelijk voor deze mensen te vertalen. Wat eigenlijk wel dolkomisch was want zo geweldig is mijn Duits helemaal niet en ik moest vreselijk hard nadenken iedere keer als ik  mijn mond open deed. Ik wilde namelijk steeds iets in het Engels zeggen hahahah. We hebben eerst bij dit verzamelpunt bij de bakker een broodje gekocht (of wat dan ook, maar ik had een broodje) en zijn toen richting Waitakere Ranges gereden. Dit is wat ze hier "de bush" noemen en ligt erg hoog. Hier is het Arataki Centre. In dit centrum kun je de nodige info krijgen over deze omgeving, hier begint de Hillary Track én heb je een geweldig uitzicht. Ik heb dit uitzicht gefilmd en dit filmpje ge-upload. Is een beetje wiebelig want het waait er vreselijk hard. We hebben ter plekke ook nog een wandelingetje gemaakt. Een groepje ging met Warren mee in een "flinke" wandeling en de andere helft (inclusief ikke) ging met Wayne mee. Dit was maar een kleine wandeling en in een rustig tempo. Wayne weet veel te vertellen over de bomen en planten, dus het was nog leerzaam ook. Vandaaruit gingen we weer verder naar de westkust, tot we uiteindelijk uitkwamen bij Piha beach. Ik vind dit een geweldig strand alhoewel ik niet zo goed weet waarom. Het is nu niet echt het mooiste strand wat je ooit gezien hebt. Maar het heeft iets bijzonders. Misschien komt het omdat het een zwart strand is. Dit zwarte is de stof die van de vulkaan komt aanwaaien die hier zo'n 250 km vanaf ligt. Dit "zand" is trouwens met ijzer geladen en magnetisch. Heel bijzonder. Daarna hadden we zo'n 15 min om rond te lopen en foto's te maken. Ik had even Wayne's hoed geleend want had die van mij niet bij me. En maar goed dat ik deze op had want anders had ik helemaal niets gezien. Gelukkig scheen de zon volop en het was weer enorm genieten van het strand en de (Tasmaanse) zee. Weer terug bij het busje hadden de heren de koffie / thee klaar staan, mét koekje. Dus dat was wel ff lekker. Dit was zo'n beetje het einde van de tour. Na de koffie was het weer terug naar de stad (wat nog wel ff duurde) en de mensen terug brengen naar hun hotels. Leuk zoals dan altijd afscheid genomen wordt van elkaar. Alsof we elkaar al jaaaaaaaaaaaaaaren kennen. Ik was als vierde aan de beurt om gedropt te worden. Ik heb geen afscheid van Wayne genomen want die zie ik nog. Eenmaal hier in het hotel heb ik meteen de foto's bekeken en ge-upload. Tussendoor wat gegeten en gedronken en toen.....................................kon ik dus dit hele verhaal opnieuw typen. Vanavond hopelijk lekker slapen maar ik hoor nu al enorm veel "herrie" van de stad. Het is natuurlijk vrijdag dus het weekend is begonnen en veel menen zijn uit. Nou ja, ik zal echt wel een keer in slaap vallen :). Morgen ga ik maar eens op stap voor de nodige souvenirs. Ik wil dit niet tot de laatste dag laten wachten want stel je voor dat ik niet meteen iets vind. Hihihihi, alsof dat kan. Maar ik wil me niet te veel inspannen morgen want zondag heb ik hele lange dag voor de boeg. Jullie horen morgen wel wat ik gedaan heb en of ik geslaagd ben qua aankopen. Doei doei.