Aangekomen in Rotorua

16 februari 2018 - Rotorua, Nieuw-Zeeland

Het slaappilletje ligt klaar voor vanavond, dat zegt genoeg hé :). Het was dus weer vroeg dag. Na een kopje koffie ben ik nog net vóór 08.00u naar de receptie gelopen. De eigenaar zag me aankomen en kwam er meteen aan.  Hij was dus degene die de shuttle zou rijden. Hij zou de auto pakken en me naar het vliegveld brengen. Gisteravond had ik een mailtje gekregen dat we 40 minuten vertraging hadden maar vanmorgen kreeg ik weer een mailtje dat we wel op tijd zouden vertrekken. Maar die tijden klopten helemaal niet. Vandaar dus toch maar vroeg naar het vliegveld. Het is niet zo'n groot vliegveld maar wel heel overzichtelijk. En erg modern. Je hoefde alleen je ticket te scannen en dan op een paar knopjes te drukken en je tag voor aan de koffer en de boardingpas kwamen eruit geprint. Daarna de koffer op de bagageband en that's it. Een kind kan de was doen.. Nu had ik wel een probleem: mijn buik stond op de kop. Ik heb toch een klein kopje koffie gedronken en dat was fout. Ik ben ik weet niet hoe vaak naar de wc kunnen rennen. Gelukkig gebeurde dit vóórdat ik aan boord moest :). Ook het boarden ging geautomatiseerd. Je hoefde alleen je boardingpas voor de scanner te houden. Daarna door een gang naar gate 8 en toen kwam voor mij een verassing. We moesten een trap af en een stukje lopen naar het vliegtuigje en dan weer over een schuine helling omhoog het vliegtuig in. Ik weet wel dat we dit in Europa ook wel hebben (volgens mij Canarische eilanden e.d.) maar voor mij was dit volgens mij de eerste keer. Ik weet niet wat voor vliegtuig het was maar het was een kleine. Twee rijen van twee stoelen. We vertrokken om 10.00u en bleven heel lang vrij laag vliegen en dat was echt super. Ik zat aan het raampje en keek zo over de bergen. Pas toen we het water over moesten gingen we hoger vliegen. We kregen water/koffie/thee en een koekje. Naast mij zat een man die geen minuut stil kon zitten. Echt geen minuut !! Zijn ene been over het andere, dan weer andersom, armen onder het dekentje wat hij gevraagd had, armen boven de deken, links draaien, rechts draaien. En ga zo maar door. Bij de koffie kreeg hij het koffiemelk cupje niet open en uiteindelijk spoot de melk eruit. Naar hem en gelukkig niet naar mij :). Ik werd lichtelijk nerveus van deze man. Rond 11.35u zijn we veilig en wel geland in Rotorua. En dat was dan weer zo'n klein vliegveldje. Veel heb ik niet gezien want mijn eerste gang was naar de wc hihihihi. Daarna de koffer gehaald (die al snel kwam) en toen meteen naar buiten op zoek naar een taxi. Die stonden er genoeg en ik heb de eerste in de rij genomen. Dat was Suzy. Ze heeft me keurig naar het motel gebracht terwijl we gezellig hebben zitten kletsen. Ik was rond 12.30u bij het motel en eigenlijk mag je pas na 14.00u op de kamer maar gelukkig mocht ik al meteen naar binnen. Gelukkig,  want het is hier bloedheet. Nadat ik mijn spullen naar de kamer had gebracht heb ik me snel omgekleed en ben ik eerst naar de supermarkt gelopen. Dat is zo'n 10 minuten lopen en ik heb aardig wat boodschappen gedaan. Maar ja, die boodschappen moeten ook weer naar het motel hé. Ik heb me kapot gezweet. Eenmaal hier snel de boodschappen opruimen en toen heb ik de stoute schoenen aangetrokken. Of beter gezegd: ik heb mijn badpak aangetrokken. Ze hebben hier een klein zwembadje, verwarmd en wel. En er zat niemand in. Dus ik heb voor de eerste keer sinds jaaaaaaaaaaaaaaaren in een zwembad gelegen. O.k. het is geen groot zwembad en niet diep (je kunt er staan) maar ik heb evengoed genoten. Twee keer een tijdje in het water gelegen en toen wilde ik even zonnen. Maar dat is niet gelukt. Het was zelfs mij gewoonweg te warm. Ik ben toen weer naar de kamer gekomen en heb lekker gedoucht. Daarna de t.v. aangezet maar die wilde niet meewerken, dus toch maar even naar de receptie. De eigenaar kwam mee naar boven en keek even, frummelde wat aan de kabels en toen deed hij het weer. Ik had op dat moment de deur naar het balkonnetje open staan maar het was hier niet te harden van de warmte. De deur dus maar dicht, de gordijnen dicht, de ventilator op hoogste stand en de voordeur een stukje open. En nog heb ik het bloedheet. Oef, dit is weer ff wennen. Morgen wordt het ook nog zo'n mooi weer en dat is wel hartstikke fijn. Ik weet namelijk dat er morgenavond een vrij toegankelijk concert is bij het meer van allerlei lokale artiesten. En het wordt beëindigd met vuurwerk. Daar wil ik natuurlijk naar toe. Er schijnen ook allerlei drank en eetkraampjes te zijn maar je mag ook je eigen drank/eten meebrengen. Lijkt me echt super leuk om dit mee te maken. Het schijnen allerlei verschillende soorten voorstellingen te zijn. Van modern naar Maori, van opera naar reggae. Van alles wat dus. Leuk. Vanmiddag hebben ze zitten oefenen maar dat was eigenlijk alleen maar gewoon een hoop geluid. Maar ik kon het hier dus horen. En terwijl ik dit aan het typen ben beginnen ze weer te oefenen en hoor ik toch echt muziek ipv alleen maar "herrie" :). Het wordt een hele happening. Hopelijk dat mijn buik morgen weer rustig is én dat ik vanavond eindelijk weer eens fatsoenlijk kan slapen. Misschien horen jullie morgen nog van me maar als het super gezellig is kan het nog wel eens een latertje worden. Dan horen jullie zondag weer van me. Doei.

Foto’s

3 Reacties

  1. Joseph:
    16 februari 2018
    Please don't complain about the heat, you have been two weeks to the South and we had two weeks rain. This is the first fine day.😎
  2. Mam:
    16 februari 2018
    hoi Marina net wat Joseph zegt nie klagen, geniet van de warmte laat jou botjes maar is goed warm worden. liefs van mij xxx
  3. Antoinet:
    16 februari 2018
    Hoi Marientje,
    Wat een wereldreiziger ben je toch. Trots op je dat je toch de stoute schoenen hebt aangetrokken en lekker bent gaan poedelen. Geniet er maar met volle teugen van.....wij genieten ook van je mooie verhalen. Ben benieuwd hoe je het morgenavond vind....veel plezier!