Dagje rust

7 februari 2018 - Christchurch, Nieuw-Zeeland

Vandaag dan eindelijk een broodnodig rustdagje gehad. Broodnodig, want vanmorgen toen ik wakker werd had ik, voor de eerste keer sinds lange lange tijd, erg veel last van mijn voet. Het is lang goed gegaan maar blijkbaar heb ik het de laatste tijd toch te veel belast. Ik bedacht dus vanmorgen dat ik 's morgens dan maar naar de Isite en supermarkt zou gaan en vanaf vanmiddag lekker zou gaan niksen. Dus om 09.30u de deur uitgegaan en eerst voor de tweede dag op rij een waar gevecht geleverd met de deurklink c.q. deurslot. En ik heb weer verloren. Dus uiteindelijk toch maar naar de receptie en met het schaamrood op de kaken gevraagd hoe ik in vredesnaam de deur op slot kon doen :). Tja, dat zijn van die kleine dingen die je dus moet leren. Het blijkt dat de sloten hier totaal anders zijn dan ik gewend ben. Terwijl ik van buiten dus de sleutel in het slot had zitten en maar zat te draaien, hoef je alleen maar het slotje van binnen een kwart te draaien en that's it. Hé hé. De man van de receptie vond het trouwens niet eens zo'n rare vraag. Blijkbaar had hij deze vraag al vaker gehad. Daarna in een rustig tempo naar de Isite gelopen. En weer viel me op hoe deze stad eruit ziet. Ik denk dat Christchurch best een aangename stad kan zijn, ware het niet dat het volledige centrum, en ik bedoel dus echt het vólledige centrum in de steigers staat. Wegen en gebouwen, er wordt overal gewerkt. Of het ook allemaal nog een gevolg is van de aardbeving waag ik trouwens te betwijfelen. Het ziet er allemaal erg ambitieus uit maar of het nu echt allemaal tegelijk moet ? Maar goed. Eindelijk bij de Isite gekomen heb ik bij een vriendelijke man een bus- en bootticket gekocht voor morgen. Morgen ga ik zoals gepland naar Akaroa, een frans aandoend dorp/stadje en daar dus een boottocht maken. De man die me hielp was (zoals allemaal hier) erg vriendelijk en toen hij hoorde dat ik uit Nederland kom, begon hij meteen te vertellen dat hij in mei met familie 3 dagen in Amsterdam is en zich er vreselijk op verheugd. Hoe leuk is dat. Daarna heb ik bij het cafétje in hetzelfde gebouw een koffie en koek gekocht en deze op het bankje buiten opgedronken/gegeten. Daarna even de straat overgestoken naar een galerij waarbij ook van alles verkocht werd. Ik heb even rond gekeken en bleef een tijdje hangen in een winkel met van alles gemaakt van een bepaald soort schelp, Paua. Uiteindelijk een ringetje gekocht waarvan de bovenkant dus van die schelp is. Vond het gewoon zo'n mooie kleurencombi. Daarna ben ik weer heel rustig lopend richting motel gegaan. In plaats van naar binnen gaan, ben ik doorgelopen. Ik zou iets van vier "blokken" moeten lopen naar de supermarkt. Ik heb er een gered en moest toen tegenover mezelf bekennen dat het gewoon niet meer ging. Mijn voet wilde niet meer vooruit. Ik was juist mezelf aan het afvragen wat ik nu toch in vredesnaam moest doen, toen er ineens, als vanuit het niets, een deli naast me opdook. Ik ben nog nooit zo blij geweest hahahah. Natuurlijk heeft zo'n deli maar een klein assortiment, maar beter iets dan niets. De vriendelijke verkoper vertelde me dat de supermarkt vandaaruit nog zo'n 2,5 km was. Dat klinkt als niet zo ver maar ik had het zeker niet gered. In ieder geval heb ik wat te drinken en knabbelen kunnen kopen en een sandwich voor avondeten. Daarna dan eindelijk naar het motel. Het was nog steeds erg vroeg in de middag maar ik was blij dat ik er was. Ik heb het bordje "niet storen" aan de deur gehangen zodat ik tenminste mijn gang kon gaan. Vanmiddag gewoon lekker gedouchte, t.v. gekeken (lekker van die ouderwetse series als Love Boat en Baywatch), gedommeld en wat op internet gesurft. O, en ook nog iets belangrijks gedaan. Dit motel bevalt bij nader inzien toch niet zo heel erg. Ik zit hier op bed en links is een kleine raam. Daar is de voorkant van de motel en dit is de doorgang naar de kamers achter. Er komt dus steeds volk incl. auto's en motoren langs. Ik heb de gordijnen dus consequent dicht. Rechts is een raam en twee meter verderop zijn andere kamers die zó bij me naar binnen kijken. Dus ook daar de gordijnen dicht. En het is hier vreselijk gehorig. Ik zou eigenlijk volgende week nog een nachtje terug komen voordat ik de volgende een binnenlandse vlucht neem. Ik heb deze reservering geannuleerd en een ander hotel geboekt. Eentje die maar een paar minuten van het vliegveld ligt en je daarom ook naar het vliegveld brengt. Wel zo handig.  Toch blij dat ik dat geregeld heb. Vanavond maar vroeg de lampen uit en oogjes dicht. Morgen weer vroeg dag. Doei doei.

3 Reacties

  1. Ellen:
    7 februari 2018
    Veel plezier straks! Hopelijk is je voet iets beter.
  2. Ingrid:
    7 februari 2018
    Heerlijk toch, een rustdag. Kun je daarna weer volop genieten en op boot krijgt de voet ook weer rust.
  3. Antoinet:
    7 februari 2018
    Hé Marientje,
    wat een verhalen.. ik heb er weer van genoten. Lekker ontspannen. Hopelijk laat je voet je niet in de steek. Slim plan om een rustdag in te lassen ook al is het verleidelijk om door te gaan met al het moois om je heen. Ik wens je veel plezier met je nieuwe avonturen.