Milford Sound

Het is maandagavond 19.30u als ik een begin maak aan dit verhaal. En het wordt een uitdaging om deze dag te beschrijven. Ik heb het al eerder gezegd, mijn vocabulaire wordt aardig op de proef gesteld. Maar goed, beginnen bij het begin maar. Weer redelijk slecht geslapen en dus vroeg op. Op tijd naar buiten om op de bus te wachten. Op dat moment was de hemel compleet blauw en scheen de zon al. Er kwamen twee Engelse dames bij me staan die ook hier logeren en die met dezelfde tour meegingen. Leuk, heb je meteen iets quasi bekends in de bus. De bus kwam keurig op tijd en ik kon voorin gaan zitten. Even later kwam er een jonger meisje naast me zitten die met een stel reisde, en dit meisje had de hele tijd (in de bus) oortjes in. Dus ruimte voor een kletspraatje was er niet. Onze chauffeur/gids heette Bruce, was een oudere meneer en een enorme lolbroek en grappenmaker. Hij bleef maar bezig. Vanaf het moment dat we vertrokken is hij gaan praten en bleef hij praten. Had veel interessante dingen te vertellen hoor. Trouwens Gardo:je hebt helemaal gelijk. De weg naar Milford Sound is idd ook zeer zeker de moeite waard. Het was een fantastische route. Je kunt blijkbaar ook maar op één manier naar Milford en weer terug. Ook vanuit Queenstown moet je eerst naar Te Anau om naar Milford te komen. De weg er naar toe is vol met prachtige natuur. Bergen, meren, rivieren, beekjes, weilanden, heuvels en bossen. En dat allemaal in de vele, vele, vele kleuren groen, azuur en blauw die je kunt bedenken. Of beter gezegd: dat kun je niet eens bedenken. Het was echt fantastisch mooi. Onderweg uiteraard ook weer een paar keer een plas/benen strek en deze keer ook foto stop gehad. En overal was het enorm druk, vol met toeristen. De eerste stop die we hadden was bij Mirror Lakes. Waanzinnig mooi. Een meer zó helder dat de bergen en bomen zich erin spiegelen. Echt, super mooi. Om 12.00u kwamen we dan aan bij de aanmeerplek in Milford Sound. Ook daar veel mensen die met auto's en bussen waren gekomen om, net als ons, een boottocht te maken. Een paar mensen uit onze boot gingen kajakken in de Sound en de rest ging met de boot mee. We kregen onze boardingkaartjes van Bruce en ons lunchpakketje. En toen snel naar de boot. Uiteraard ging ik op het bovendek zitten :).  In de Sound trouwens was het enorm bewolkt. Er was ons al verteld dat het zeer waarschijnlijk zou gaan regenen omdat het er de meeste dagen regent. Is ook goed voor de natuur daar, zonder regen, geen watervallen. En toen vertrok de boot. Hij voer door de fjorden (wat dat is Milford Sound) en het was adembenemend!!! Het was zo onwerkelijk. Grote bergen, of beter gezegd, rotsen, die bovenop bedekt werden met de wolken. En dan overal van die waterstromen en/of watervalletjes, Ik heb de hele tijd zitten denken hoe ik het moet beschrijven en ik denk dat ik een woord heb gevonden wat het wel een beetje beschrijft: ontzagwekkend. Yep, dat is een mooi woord. Ontzagwekkend. Want dat is het. De rotsen zijn zo enorm groot, zo donker en magisch. En er hangt ook zo'n magisch sfeertje. Indrukwekkend, onvoorstelbaar en sprookjesachtig tegelijkertijd. Waanzinnig mooi. We kwamen ook nog langs een rots partijtje en ja hoor, daar lagen meerdere zeehondjes lekker te luieren. Blijft toch leuk om te zien. Tussendoor was het trouwens gaan regenen. Ik ben zo lang mogelijk buiten blijven zitten maar op zeker moment ging het zo hard, het was niet meer te doen. Dus naar beneden. Maar niet voor lang hoor want je wilt toch zoveel mogelijk zien. Op een gegeven moment kwamen we bij de grootste waterval en we zouden daar erg dicht bij komen en waarschijnlijk aardig nat worden. En ik kan uit eigen ervaring vertellen: dat klopt :). Ik was natuurlijk snel naar boven gegaan en werd idd kletsnat. Maar het was leuk. Leuk was trouwens ook weer de interactie met de andere reizigers. Er zat een Amerikaans stel achter me in de bus waar ik regelmatig contact mee had en naast mij zat een Duits stel waar ik ook een beetje mee optrok. En we hebben foto's van elkaar gemaakt. Tussendoor werden we gedropt bij het Underwater Discovery Centre. Hier kreeg je een kijkje in de onderwaterwereld van Milford Sound. Je ging een heel stuk met de trap naar beneden en kreeg veel uitleg over alles. Beneden kwam je in een soort van rondte terecht waar je door de "ramen" naar buiten kon kijken en zag wat er allemaal gebeurde. Dat was best leuk. Er zwommen de nodige vissen en er stond zwarte koraal (wat trouwens spierwit is). Later werden we weer opgehaald door de boot en begonnen we aan het laatste stukje terug. Ook de terug reis in de bus verliep weer prima. Nog steeds regende het, en ik houd niet van regen maar hier levert het juist heel bijzondere beelden op. Het was echt een hele mooie dag en ik heb er volop van genoten. Eenmaal "thuis" meteen de verwarming aangezet en een warme koffie gedronken. Daarna een hete douche genomen want ik was tot op het bot koud. En na de douche de pizza van gister opgewarmd en gegeten. Morgen heb ik niets op de planning staan. Eerst hopelijk lekker slapen. En dan waarschijnlijk een stuk wandelen (de andere kant op) en iets te eten halen voor de dag en voor de lunch woensdag. Maar nu even lekker nagenieten van de dag. Ik heb de nodige foto's ge-upload en zal ook nog een filmpje uploaden. Groetjes.